Pierwszy okolicznościowy występ zespołu "Małego Teatru Szubińskiej Paki" miał miejsce z okazji amerykańskiego Święta Niepodległości w dniu 4 lipca 1943 roku. Jak wyglądały początki "Małego Teatru" możemy dowiedzieć się dzięki powojennym wspomnieniom jednego z jego byłych aktorów, porucznika Larry'ego Phelana. Jego wspomnienia krótko po powrocie z niewoli spisał porucznik Leo W. Fisher (również jeniec Oflagu 64) i opublikował w serii artykułów "Za kolczastym drutem" („Behind The Barbed Wire”).
"Według mnie 'Mały Teatr' był jedną z najlepiej zorganizowanych i jedną z najbardziej pogodnych form aktywności jeńców w obozie. Jednym z pierwszych, który podjął się zorganizowania programu artystycznego był porucznik Frank Maxwell, który pracując niegdyś przy "Ripley's* Wierzcie lub Nie!" (ang. Ripley's Believe It or Not!) nauczył się produkcji przedstawień od samego mistrza. 4-go lipca 1943 roku wyprodukował on pierwszą rewię – ubogi substytut prawdziwego przedstawienia – bez świateł, sceny i scenografii był dobrym początkiem. Tego wieczoru pomimo pełnej gorzkiej ironii rzeczywistości otaczających nas drutów kolczastych i czujnych strażników jeńcy świętowali Dzień Niepodległości. Porucznik Wilbur Sharpe odśpiewał patriotyczną balladę „This Is Worth For Fighting For!” i trafił tym w punkt. Trzynastoosobowy chór wykonał wszystkie stare dobre pieśni, które Amerykanie tak bardzo kochają. Zgromadzeni słuchając tego występu z zamkniętymi oczami mogli, choć na chwilę, przenieść się myślami do swoich domów i do swoich najbliższych. Po gorącym aplauzie wszyscy udali się na spoczynek z pieśnią na ustach. Morale gwałtownie wzrosło i tak narodził się 'Mały Teatr'."
Trzy lata temu poprosiłem Wilbura Sharpe'a o przywołanie dla nas klimatu tamtego wieczoru. Specjalnie dla mieszkańców Szubina Bill zgodził jeszcze raz wykonać patriotyczną pieśń "This Is Worth Fighting For!", którą zaśpiewał 72 lata temu 4 lipca 1943 roku w Oflagu 64. Akompaniuje mu Dean Lawrence.
Repertuar Małego Teatru w Oflagu 64:
4 July 1943 – “The Independence Day Celebration”. Produkcja i reżyseria: Frank Maxwell:
- Pieśń “This Is Worth Fighting For” w wykonaniu Wilbura Sharpe'a z towarzyszeniem Boba Rankina akompaniującego mu na trąbce.
- Wybór pieśni w wykonaniu chóru w składzie: Seymour Bolten, Harry Carlson, Jack Carpenter, Tony Cipriani, Craigh Campbell, Jim Fraser, Howard Holder, Ken Johnson, Charley Jones, Frank Maxwell, Wilbur Sharpe, Stanley Stetson oraz Keith Willis.
- Skecz “If Men Played Cards As Women Do” (autorstwa George'a S. Kaufmana, 1926), w wykonaniu Billa Farrella, Johna Cramera, Jima Kocha Harry'ego Schultza.
"This Is Worth Fighting For” to patriotyczna ballada z filmu muzycznego z 1942 roku pt.: „When Johnny Comes Marching Home” z Allanem Jonesem i Jane Frazee w rolach głównych. Wśród znanych w latach 40tych amerykańskich wykonawców można wymienić Jimmy’ego Dorsey'a, Vaughna Monroe'a czy The Ink Spots. Poniżej przegląd tych najbardziej znanych wykonań.
*Robert LeRoy Ripley (1890 –1949) – amerykański rysownik, impresario i antropolog amator; twórca słynnego „Ripley's Believe It or Not!” – serii książek, komiksów, filmów i audycji radiowych poświęconych wszystkim nietypowym, dziwnym i szokującym rzeczom z całego świata.)
Źródła i Podziękowania:
- "Report on Oflag 64. American Prisoners of War in Germany – raport opracowany przez Military Intelligence Service, War Department, 15 July 1944, str. 4.
- “Behind The Barbed Wire” – by Leo W. Fisher, dostępny na stronie: www.oflag64.us
- Specjalne podziękowania dla Cynthii Burgess, córki Wilbura Sharpe'a, za przygotowanie i uwiecznienie występu swojego ojca.
© Mariusz Winiecki
Copyright © for the Polish translation by Mariusz Winiecki
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz