Żwawa trzyaktówka uświetni Święto Dziękczynienia

„Żwawa trzyaktówka uświetni Święto Dziękczynienia” – tak na pierwszej stronie pierwszego numeru ‘The Oflag 64 Item’ z listopada 1943 r. głosił  tytuł zapowiedzi zawierającej krótkie streszczenie komedii kryminalnej w trzech aktach pt.: „Orchid, brat gangstera”. Była to przygotowana przez jeńców Oflagu 64 teatralna adaptacja amerykańskiej komedii kryminalnej zekranizowanej w 1940 roku w reżyserii Lloyda Bacona, w której w rolach głównych wystąpili Edward G. Robinson i Humphrey Bogart. Scenariusz autorstwa Earla Baldwina powstał na kanwie opowiadania amerykańskiego pisarza i dziennikarza Richarda Connella, opublikowanego 21. maja 1938 r. w Collier's Magazine (tygodnik ukazujący się USA w latach 1888-1957). 

„Pierwsza współczesna amerykańska trzyaktówka zaprezentowana w Oflagu 64 wprowadzi w Święto Dziękczynienia z brzuchami pełnymi śmiechu zamiast indyka. Tytuł tej sztuki to 'Orchid, brat gangstera' autorstwa Leo Brady. Frank Maxwell nie będzie szczędził wysiłków przyjmując podwójne obowiązki reżysera i odtwórcy głównej roli męskiej, wcielając się w Little Johna Sarto, znanego gangstera ostatnio osadzonego w Alcatraz. Little John wstępuję bezceremonialnie w życie klasztorne, gdzie pobożni mniejsi bracia od kwiatów kreowani przez poruczników Casnera, Sharpe'a, Hubbella i Bickersa, stoczą zażartą walkę przeciwko gangsterom o duszę ich nowego brata. Porucznicy Gever, Lobb, Hessler, Scherman i Koch w roli ich godnych oponentów, członków gangu. Przedstawienie będzie wystawiane od 25 do 27 listopada włącznie”.

„Sztukę odegrano trzykrotnie i za każdym razem po finale przedstawienia kurtyna wielokrotnie opadała i podnosiła przed aktorami wywoływanymi na scenę okrzykami ujętej publiczności. Jak zwykle kostiumy do tej sztuki wykonano z czegokolwiek, co było pod ręką. Habity mnichów zrobiono z koców, a herbata w niemieckich butelkach po piwie udawała wysokoprocentowe trunki. Dekoracje wykonano ze sklejonych skrawków papieru i sznurka. Wszystko było tanie z wyjątkiem gry aktorskiej, której nie powstydziłby się nawet Brodway” – wspominał Leo Fisher - z artykułu Leo Fishera „Behind The Barbed Wire #2” dostępnego na stronie www.oflag64.us.

 Okładka wydanej w 1940 roku przez Samuela Frencha sztuki autorstwa Leo Brady'a: "Brother Orchid: A Play in Three Acts" 

Zdjęcia ze strony internetowej Stowarzyszenia Rodzin Oflagu 64:

Pierwsze zdjęcie od lewej: Gabriel Gever, Frank Roy, Bob Lobb, Jim Sherman, Ormond Hessler, Jim Koch

 Drugie zdjęcie od lewej: Wilbur Sharpe, Verris Hubbell, Frank Maxwell, James Bickers, Al Casner

Pierwsze zdjęcie od lewej: James Bickers, Wilbur Sharpe, Frank Maxwell, Al Casner, Verris Hubbell

  Drugie zdjęcie od lewej: Gabriel Gever, Frank Maxwell, Bob Lobb, Jim Sherman, Jim Koch, Ormond Hessler

Pierwsze zdjęcie od lewej: Wilbur Sharpe, James Bickers, Verris Hubbell, Al Casner, Frank Maxwell

 Drugie zdjęcie w pierwszym rzędzie siedzą od lewej: brytyjski sierżant S. “Mouse” Waldman, J. Van Vliet, J. Glendinning, L. Otterbein, J. Cockrell, T. A. Mitchell, T. Cipriani, R. Ford, S. Bolten, W. Korber;
Mnisi od lewej: A. Casner, J. Bickers, V. Hubbell, F. Maxwell, W. Sharpe Bartender: G. Gever, J. Koch, J. Sherman, R. Lobb, O. Hessler, F. Roy

 

„Brother Orchid” - ekranizacja z 1940 roku w reżyserii Lloyda Bacon, w rolach głównych wystąpili Edward G. Robinson i Humphrey Bogart i originalny trailer

© Mariusz Winiecki
Copyright © for the Polish translation by Mariusz Winiecki